محمد رضا اکبر زاده توتونچی، عضو ارشد IEEE ، هم‌اکنون استاد گروه برق دانشگاه فردوسی و استاد مشاور دانشگاه پوردو می‌باشد. وی اخیراً دوره یکساله تحقیقاتی خویش را در زمینه محاسبات نرم، در دانشگاه برکلی کالیفرینا تکمیل نموده است. وی از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۲ در مرکز مهندسی کنترل خودمختار ناسا در دانشگاه نیومکزیکو همکاری داشت. ایشان مدرک دکترای خود را در زمینه بهینه سازی تکاملی و کنترل فازی سیستم‌های پیچیده در سال ۱۹۹۸ از همین دانشگاه دریافت نمود. از آن پس، ریاست دو سمپوزیوم در زمینه سیستم‌های یادگیر و چند عامله در اسپانیا و سیستم‌های مهندسی پزشکی و هوشمند در ایران را به‌ترتیب در طی سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ به عهده داشت. ایشان در سال ۲۰۰۳ دبیر کنفرانس سیستم‌های هوشمند بود، و اولین کمیته دائمی این کنفرانس را که اخیرا در حال تاسیس انجمن علمی سیستم‌های هوشمند ایران می‌باشد، پایه‌گذاری نمود. وی جوایز متعددی دریافت نموده است که از آن جمله می‌توان به جایزه محقق برتر از بانک توسعه اسلامی در سال ۲۰۰۶، جایزه استاد برجسته در حمایت از فعالیت‌های علمی دانشجویان در سال ۲۰۰۴، دو بار جایزه استاد نمونه در سال های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۲، و جایزه دانشجوی دکترای ممتاز در سال ۱۹۹۸ اشاره کرد.

دکتر حسین ضمیری، کارشناسی و کارشناسی‌ارشد را از دانشگاه صنعتی اصفهان در رشته مهندسی برق به ترتیب در گرایش الکترونیک و مخابرات به سال ۱٣۶۴ و ۱٣۶۶ و دکتری را از دانشگاه تورنتو در سال ۱٣٧٧ دریافت نموده است. ایشان در سال ۱٣۶۶ به دانشگاه مهندسی دانشگاه فردوسی پیوست و تاکنون دروس مدارهای الکترویک ، تجزیه و تحلیل سیستمها، میکروپروسسورها، فیلترهای دیجیتال و مخابرات را در مقطع کارشناسی و تئوری پیشرفته مخابرات، مخابرات سیار، پردازش سیگنالهای آماری،فیلترهای وفقی و سیستمهای مخابراتی را در مقاطع کارشناسی‌ارشد و دکتری در گروه برق این دانشکده ارائه نموده است. او همچنین عضو پیوسته پژوهشی دانشگاه تورنتو است. . دکتر ضمیری رئیس هسته پژوهش وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در استان خراسان رضوی است. او همچنین عضو کمیته تحقیقاتی استان خراسان رضوی، مرکز پژوهشی مخابرات- کامپیوتر و هیأت تحریریه نشریه دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی می‌باشد.

دکتر رضا قاضی مدرک کارشناسی را در سال ۱٣۵۵ در رشته مهندسی برق با رتبه ممتاز از دانشگاه علم و صنعت تهران و کارشناسی ارشد را در سال ۱٣۶۵ در رشته مهندسی برق گرایش سیستم های قدرت از یومیست (UMIST) انگلستان و مدرک دکتری را در سال ۱٣۶٨ از دانشگاه سالفورد انگلستان در همان رشته و گرایش دریافت نموده است. در سال ۱٣۶٨ با سمت استادیاری در گروه برق دانشگاه فردوسی مشهد مشغول فعالیت آموزشی و پژوهشی گردید. در سال ۱٣٧۴ به مرتبه دانشیاری و در سال ۱٣٨۴ به مرتبه استادی ارتقاء یافت. هم اکنون با این سمت عضو هیات علمی گروه برق و مسئول تحصیلات تکمیلی گرایش قدرت دانشگاه فردوسی مشهد می‌باشد. در فاصله سالهای ۱٣٧٣-۱٣۶٨ مدیریت گروه برق و سالهای ۱٣٧٩-۱٣٧٧ مدیریت تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی را بر عهده داشته است.ایشان در حال حاضر عضو کمیته تحقیقات شرکت توزیع خراسان و مشاور مدیر عامل می‌باشد و بعنوان عضو هیات تحریریه با نشریه دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی و دانشگاه آزاد همکاری دارد . تاکنون حدود ۵۵ مقاله در مجلات علمی پژوهشی داخلی و خارجی و کنفرانسهای معتبر ارائه نموده است که تعدادی از آنها در مجله معتبرIEEE می‌باشد. همچنین اقدام به ترجمه کتابهای “کنترل توان راکتیو در سیسمتهای الکتریکی” چاپ در جهاد دانشگاهی شد و “دینامیک و پایداری سیستم‌های قدرت” چاپ نشر گل آفتاب شد و تالیف کتاب” الکترونیک صنعتی”.

در سال ۱۳۵۷ در رشته ریاضی- فیزیک از دبیرستان حکمت مشهد (ابن یمین) دیپلم گرفت و پس از شرکت در آزمون سراسری در همان سال وارد دانشکده فنی دانشگاه تهران شد و در رشته مهندسی مکانیک مشغول به تحصیل گردید. در سال ۱۳۶۶ پس از اخذ مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران به عنوان عضو هیئت علمی گروه مکانیک دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد درآمد و در آن محل به خدمت مشغول شد. پس از شرکت در آزمون دکتری اعزام دانشجو به خارج از کشور در سال ۱۳۷۰ برای ادامه تحصیل به کشور استرالیا عزیمت نمود و در دپارتمان مکانیک دانشگاه سیدنی مشغول به تحصیل گردید. پس از اخذ درجه دکتری در رشته مکانیک جامدات در سال ۱۳۷۵، در زمینه مکانیزمهای تغییر شکل صفحات نازک، به دانشکده مهندسی مشهد مراجعت نمود. ایشان هم اکنون استاد گروه مهندسی مکانیک می باشد و تاکنون حدود ۴٠ مقاله در مجلات مختلف علمی-پژوهشی چاپ و ۵۰ مقاله در کنفرانسهای ملی و بین المللی ارایه نموده اند.

دکتر سید حسین کشمیری دوره کارشناسی فیزیک را در سال ۱۳۴۸ در دانشگاه مشهد به پایان رسانید، و در همان سال برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت؛ و بعد از دو سال موفق به دریافت مدرک کارشناسی ارشد (M.Tech.) در رشته “فیزیک نیمه‌هادی‌ها” از دانشگاه برونل لندن گردید. موضوع پایان‌نامه این دوره در زمینه “جامدات غیربلوری” بود. در سال ۱۳۵۰ در گروه فیزیک دانشگاه مشهد با سمت مربی مشغول به‌کار شد، و پس از چهار سال تدریس، در سال ۱۳۵۴ برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا (با بورس دانشگاه مشهد و وزارت علوم) به کشور آمریکا عزیمت نمود. تحصیل در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا (PSU، دانشکده علم مواد و مهندسی) در رشته “علم حالت جامد” شش سال طول کشید. موضوع پروژه این دوره در مورد “خواص هدایتی لایه‌های هادی شفاف اکسید ایندیوم” بود. او پس از اتمام دوره تحصیلی، در سال ۱۳۵۶ به‌کشور مراجعت کرده و در دانشگاه فردوسی مشهد به کار و تحقیق مشغول گردید. در حال حاضر، وی عضو هیئت علمی گروه‌ برق دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد می‌باشد. ایشان عضو هیئت موسس و هیئت مدیره انجمن خلأ ایران (در دو دوره متوالی) بوده و تا کنون ۵۵ پروژه تز کارشناسی ارشد و دکتری را سرپرستی کرده، و از یکی از پروژه‌های تحقیقاتی (طراحی و ساخت قطعات سیستم‌های خلأ بالا)، ۱۴ اختراع به ثبت رسانیده شده است.

دکتر سید محمد رضا مدرس رضوی کارشناسی خود را در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه شریف درسال ۱۳۴۹ و کارشناسی ارشد (مهندسی توان حرارتی) و دکترای (در زمینه موتورهای احتراق داخلی) خود را از دانشگاه لندن (امپریال کالج) به ترتیب در سال ۱۳۵۲ و ۱۳۵۷ دریافت نموده است. ایشان از دیماه سال ۱۳۵۷ به دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد پیوست و تا کنون دروس ترمودینامیک – موتورهای احتراق داخلی – سوخت و احتراق – دینامیک گازها – اصول جلوبرنده ها – توربین گاز و موتور جت و …. را در مقطع کارشناسی و دروس موتورهای احترق داخلی پیشرفته – دینامیک گازهای پیشرفته – سوخت و احتراق پیشرفته و دینامیک گازهای غیردائمی را در سطح کارشناسی ارشد و دکترا ارائه نموده است. نامبرده در چهار نوبت دوره های فرصت مطالعاتی خود را در دانشگاه مریلند- کالج پارک امریکا (۱۳۶۷-۱۳۶۵)، دانشگاه کالگری کانادا (۱۳۷۷-۱۳۷۶)، در دانشگاه کلارکسون امریکا (۱۳۸۵-۱۳۸۴) و دانشگاه تکزاس آمریکا (۱۳۸۹-۱۳۹۰) گذرانده است. نامبرده تاکنون مسئولیتهای مدیریت گروه مکانیک(سال ۱۳۵۸ ), سرپرست کتابخانه دانشکده مهندسی (۱۳۶۶-۱۳۶۱) و معاون اموزشی و دانشجوئی دانشکده مهندسی(۱۳۸۲-۱۳۷۷) را بعهده داشته است. ایشان دبیر یازدهمین کنفرانس (بین المللی) مهندسی مکانیک در مشهد در سال ۱۳۸۲ بوده است و از ابتدای تاسیس انجمن مهندسان مکانیک ایران – شعبه خراسان در سال ۱۳۷۷ به مدت ۱۰ سال (برای ۵ دوره) ریاست آن را به عهده داشته است. نامبرده در سال ۱۳۷۵ نایل به اخذ جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی به خاطر کتاب ترمودینامیک (هولمن) و درسال ۱۳۸۴ نایل به اخذ جایزه بوتان (از طرف انجمن مهندسان مکانیک ایران) به خاطر هدایت (استاد راهنما) پروژه دکترای برجسته در گرایش ( حرارت و سیالات ) گردید. در ضمن در سال ۱۳۸۸ لوح افتخار استاد برجسته مکانیک سال ۱۳۸۷ از طرف انجمن مهندسان مکانیک ایران به نامبرده اهدا گردید و در سال ۱۳۹۳ به عنوان مهندس مکانیک پیشکسوت از طرف انجمن مهندسان مکانیک – شعبه خراسان انتخاب گردید.

دکتر میرمجتبی میرصالحی مدرک کارشناسی مهندسی برق (مخابرات) را از دانشگاه صنعتی شریف در سال ۱٣۵٣، مدرک کارشناسی ارشد مهندسی برق (الکترونیک) را از انستیتو تکنولوژی فلوریدا در سال ۱٣۵٨ و مدرک دکترای مهندسی برق (نور مدرن) را از انستیتو تکنولوژی جورجیا در سال ۱٣۶۴ دریافت کرد. او پس از پنج سال تدریس و تحقیق در انستیتو جورجیا و دانشگاه آلاباما در سال ۱٣۶٩ به گروه برق دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی پیوست. دکتر میرصالحی در راه‌اندازی دوره‌های کارشناسی ارشد و دکترای مخابرات فعالیت داشته و تاکنون دروس شبکه‌های عصبی، سیستمهای مخابرات نوری، اپتیک مجتمع، الکترواپتیک و پردازش سیگنال دیجیتال را ارائه کرده است.

حجه الاسلام سیدمحمدتقی قبولی درافشان مدارک کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی خود را در رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی به ترتیب در سال های ۱۳۶۶، ۱۳۷۰ و ۱۳۷۸ از دانشگاه فردوسی مشهد اخذ نموده اند. ایشان در حال حاضر دانشیار دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه فردوسی می باشند. از جمله فعالیت های علمی و آموزشی ایشان تدریس دروس تخصصی فقه و مبانی حقوق اسلامی: فقه، اصول، حقوق تطبیقی، حقوق خصوصی و … می باشد. از فعالیت های اجرایی دکتر قبولی می توان به: مدیریت گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی، معاونت فرهنگی بسیج استادان دانشگاه فردوسی، معاونت فرهنگی بسیج استادان خراسان اشاره نمود.